Vervalsing en misleiding

Er zijn, zoals geweten, heel wat vervalsingen in de kunstwereld.  Het aankopen van een authentiek kunstwerk is dan ook iets dat wel overwogen moet gebeuren.
In Azië zijn er, volgens wat ik op het internet las, ateliers waar honderden schilders erg getrouwe kopieën maken van grote en minder grote meesters.
Ze slagen er in om zowel de verf, doek als kader als 'antiek' te laten uit zien als het om een kopie van een oude meester gaat.
Het doek wordt in thee gedrenkt waardoor het donker kleurt, het hout wordt met een 'stink'-steen ingewreven waardoor het gaat ruiken als oud hout etc..
Tot nu toe heb ik nog geen werken gezien waarop het signatuur ook nagemaakt werd waardoor de makers vervolgd zouden kunnen worden.

Dit is voorbeeld van hoe de makers vertrouwen willen winnen voor het nep-antiek.


Op de achterkant kleven ze bv. een sticker van "Carvers en Gilders".  Deze wordt dan op een of andere manier verouderd.  De koper vermoedt dat hij een schilderij uit Engeland koopt, wat toch vaak enige waarborg op kwaliteit is, terwijl het eigenlijk een zuiver hedendaags Aziatisch product is.

Wie niet veel geld betaalt en toch een mooi werk wil ongeacht het antiek is of niet kan zo'n werk natuurlijk aankopen.  Ze zijn vaak goed geschilderd en daar kan ook van genoten worden.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Elders op deze blog onder de naam van Charles Edward Wilson, vindt U de bovenste afbeelding.  Op het eerste gezicht lijkt het een origineel werk.

Het is op doek, de verf ligt er met reliëf op.  De aandachtige waarnemer zal echter zien dat er een raster zichtbaar is.  Dat wil zeggen dat het een print is op doek.  Met een sterk vergrootglas ziet U iets dergelijks.

De maker heeft er nadien een vernis op gezet en wel op die manier dat de vernislaag dikker is op die plaatsen waar U het zou verwachten.

Hebbelinck Roger

 Een kleurenets (60x53cm) naar een werk van Valerius De Saedeleer: "Sneeuw in Vlaanderen".  Werd in een oplage van 250 gemaakt op papier d’Arches 63 x 70cm.
Hier betreft het een E.P. (épreuve d'artiste)

Roger Hebbelinck (Brussel, 1912) was een Belgisch kunstenaar.
Hij werkte als schilder, aquarellist, etser en cineast maar werd vooral bekend voor zijn etsen.
Hij was een leerling van A. Bastien, J. Delville, G. Van Strydonck, A. Stevens, I. Van Mens, J. Van Santen en P. Mathieu bij wie hij studeerde aan de Academie van Brussel.
Daar kreeg hij les in aquarelleren van I. van Mens en gravure van J. van Santen. Hij etste een groot aantal pittoreske stadshoekjes in historische steden. Hij verzorgde de etsen voor het boek Les Villages Illusoires van E. Verhaeren. Als cineast maakte hij onder andere de documentaire La Naissance d'une Eau-forte die een prijs won op het Filmfestival van Cannes en een documentaire over de opbouw van het Atomium.

Als beeldend kunstenaar richtte hij voor de oorlog in 1932 een etsdrukatelier op en etste zeer vele pittoreske stadsgezichten in België. Ook etste en aquarelleerde hij in het zuiden van Frankrijk en Spanje. Bijzonder zijn verder zijn kleuretsen die hij maakte naar werken van zijn collega's V. de Saedeleer en A. Saverys. Deze signeerde hij met het pseudoniem "Belin". bron Wikipedia

Een paar andere werken: 

ets naar Valerius De Saedeleer

ets naar Valerius De Saedeleer

een ander artiest, Paul Sonck, waagde zich ook aan een zicht op Etikhove.  Hij haalde duidelijk zijn inspiratie bij Valerius De Saedeleer. (zie oudste artikel in deze blog)

Nog een werk naar Valerius De Saedeleer

Roger Hebbelinck, geboren te Brussel op 12 augustus 1912

Hij studeerde aan de Academie van Fijne Kunsten te Brussel waar hij de eerste prijs bekwam voor het ontwerp van antieke figuren en de eerste prijs voor de landschappen. In de volgende twee jaren studeerde hij verder met de kopergravure aan de werkplaatsen van de schilder-graveerder Van Santen. In 1932 stichtte hij zijn eigen graveer en drukkunst atelier. Hij graveerde en drukte vele werken van Marie Laurencin, Valerius De Saedeleer, Langaskens, Is Van Mens, Pierre Paulus, Saverijs, Van Paemel etc. Hij illustreerde boeken, de bekende “Les Villages illusoires” inbegrepen door de grote Belgische dichter Emile Verhaeren en “L’homme à la branche” door E.E. Terwagne. Tevens had hij ook interesse voor de film. Hij maakte een aantal films o.a. “La Naissance d’une Eau-Forte” die de Grand Prix won voor de beste documentaire op het Film Festival van Cannes in 1954. “Progrès techniques en apidologie” won de prijs in Rome in 1958. Met zijn vriend, de beeldhouwer E. Salu, filmde hij, met exclusieve rechten, de “Construction de l’Atomium” de hoofdattractie van de Brusselse Wereldtentoonstelling in 1958. Dit werk won een prijs datzelfde jaar op het Belgisch Filmfestival in Antwerpen. Tevreden met zijn succes in de velden van de gravure, illustratie en film, gooide Roger Hebbelinck zich met hetzelfde enthousiasme in het olie- en waterverf schilderen, waarin hij één van de beste werd van zijn generatie. Zijn tentoonstellingen in België en Parijs getuigden van zijn talenten, de “Terre Latine” en Société Nationale des Beaux-arts tentoonstellingen waren van bijzondere aard. In 1975 maakte hij een originele ets voor de 25-jarige verjaardag van het Franse Service Toerisme en maakte een programma voor het persgala in Brussel. In het verloop van zijn carrière heeft hij honderden etsen gemaakt in zijn eigen atelier en wereldwijd met veel erkenning verspreid. bron Arcloza.be

Desmedt Jos

Een aardig impressionistisch schilderij met havenzicht. 100x80cm

Het stelt een voorovergebogen roeier voor in een stille haven waar opgetuigde boten aan de kade liggen.  Een vervreemdend beeld.

Desmedt speelt met het licht dat door de zeilen valt.  De bovenste helft van het werk is in aardekleuren gaande van gebroken wit naar diep roestbruin oranje.

De onderste helft van groenwit naar donkergroen.

Signatuur rechtsonder

Jos Desmedt, geboren te Antwerpen (België) in 1894. Overleden 1970.
Schilder en tekenaar van landschappen, figuren, portretten, historische en religieuze scenes, allegorische composities van naakten. Tevens beeldhouwer, ontwerper van glas-in-lood ramen en muurschilder. 
Hij studeerde aan de kunstacademies van Antwerpen, Mechelen en Brussel (1909-1919) onder leiding van J. Delville, C. Montald, H. Richir en V. Rousseau. 
Perfectioneerde zijn talenten in Paris in de studio van L.O. Merson. 
Leraar aan de Kunstacademie in Etterbeek.
bron: http://www.galerie043.nl/=classic/jos-desmedt.htm

Een werk van Permeke aan het staketsel

en van Van Beurden


Van Beurden

Andere werken van Jos Desmedt:

De processie

1922

Danseuse se chaussant

Le repos des chasseurs

Fête au village 1942

Trois oiseaux

Les musiciens ambulants

Portrait d’escrimeur

1942

Scène rituelle en Afrique

zicht te Lissewege

portret de monsieur Ducoeur 1942

Naakt

portret van jonge dame (veilinghuis Rops)

Paysans

Joueur de cornemuse

Schaapsherder

Picnick bij de waterkant (1100-15)

Hij maakte ook grafisch werk in Art Decostijl.

Ensemble de 6 dessins originaux à l'encre de Chine de Joseph Desmedt, en vue d'illustrer une édition d'Ulenspiegel (4 en format in-8° et 2 en format in-4°). Deux dessins sont signés par l'artiste; qqs notes mss. au crayon dans la marge inf. Ces dessins auraient été primés par le Gouvernement provincial du Brabant lors d'un concours en 1925 (cfr. note manuscrite sur l'enveloppe adressée à Jules Grosfils)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

bron http://www.irismonument.be/nl.Etterbeek.Sint-Antoonplein.A001.html

ETTERBEEK

Parochiekerk van Sint-Antonius van Padua 
Sint-Antoonplein

Meubilair: heiligenbeelden vóór pijlers van eerste drie traveeën. Orgeltribune met stenen, opengewerkte borstwering van middeleeuwse inspiratie. Koor verlicht door drie spitsboogvensters en roosvenster met glasramen door meester-glazenier Edouard STEYART, geplaatst in 1927; de acht glasramen in de zijbeuken zijn het werk van meester-glazenier COLPAERT. In 1949 discussies omtrent het plaatsen van twee glasramen in het baptisterium door WEEMAES: het eerste glasraam met 'Mozes die water uit de rotsen slaat', het tweede met 'Het doopsel van Christus'. Zijaltaar uit 1923 n.o.v. Edmond SERNEELS. In 1933 plaatsing van twee beelden, H. Benedictus en H. Antonius, van beeldhouwer VERGAERT inportaal. Twee decoratieve panelen met 'De verschijning van de Maagd in Lourdes' en 'Pius IX verkondigt het dogma van de onbevlekte ontvangenis' van schilder Jos DESMEDT en Kruisweg op doek uit 1935 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------CHARLEROI Sept mois de travail pour gommer soixante-quatre ans d'usure La salle des mariages de l'hôtel de ville requinquée Profession: restauratrice de tableaux

ALBIN,DIDIER

Vendredi 26 mai 2000

CHARLEROI Sept mois de travail pour gommer soixante-quatre ans d'usureLa salle des mariages de l'hôtel de ville requinquée

Sept mois après l'ouverture du chantier, les travaux touchent à leur fin. Les trois portes massives de la salle des mariages de l'hôtel de ville de Charleroi s'ouvriront bientôt sur un espace entièrement rénové. Seules les sept grandes baies de la façade principale, garnies de vitraux aux armes des chefs-lieux des cantons administratifs de l'arrondissement, n'ont bénéficié d'aucun traitement particulier. C'est le désamiantage du plafond et son remplacement qui ont constitué le gros morceau de l'opération. La facture sera en définitive plus élevée que les 8,4 millions budgétés puisque la présence d'amiante avait été sous-estimée. Le service des bâtiments table sur un coût de onze millions.

La salle se présente dans une livrée clinquante: les boiseries qui garnissent ses murs, comme l'encadrement des tableaux qui les surmontent, ont été nettoyés et revernis, ce qui accentue leur éclat. Les murs ont été repeints. Pour le choix des couleurs, l'entrepreneur a soumis plusieurs projets en images de synthèse. L'association du jaune et de filets rouge brique, pour souligner les dorures, a emporté les préférences. La fraîcheur de ces tons contraste avec le brun qui faisait jusque-là l'ordinaire des cérémonies et sessions du conseil communal. Tant qu'à faire, la Ville de Charleroi a opté pour un nouvel éclairage et en a profité pour confier le nettoyage de ses trois immenses lustres en cristaux brise-lumière à son personnel d'entretien. Composés de la bagatelle de... 90.000 perles du val Saint-Lambert, ils ont été descendus pour pouvoir être patiemment débarrassés de leur poussière et astiqués.

La décoration picturale a elle-même subi ce qui relève plus d'un travail de prévention et de conservation que d'une restauration proprement dite. Datant de 1936, les oeuvres n'avaient en effet pas eu le temps de se détériorer, si ce n'est par l'usure normale du temps. Elles n'ont donc pas nécessité de retouches mais juste un toilettage. Celui-ci a consisté à enlever l'ancienne couche de vernis, oxydée, et à reposer une protection durable.

On dispose de peu de renseignements sur l'auteur de cette suite allégorique. Né à Anvers en 1894, peintre de sujets historiques et religieux, sculpteur, Joseph Desmedt a fréquenté à Paris l'atelier de Luc Olivier Menson et décoré avec Brunin l'église du Prado à Marseille, indique la restauratrice. La succession de ses panneaux représente un cortège à la gloire de la ville. On y reconnaît des métallurgistes, des mineurs, des usines et le beffroi, mais les autres éléments ne semblent y figurer que pour décliner l'opulence, la grandeur et la paix que le style Art déco et la conception de l'hôtel de ville expriment à l'unisson. Deux panneaux complémentaires ornent les tympans des portes latérales qui donnent accès au cabinet du bourgmestre et à la salle du collège échevinal. Le peintre anversois met en scène des personnages aux silhouettes carrées. Ils semblent défiler au rythme lent d'une marche triomphale appuyée par l'ensemble de l'architecture et de la décoration intérieure. Le traitement des tableaux d'une hauteur de 5 mètres a dû être effectué sur place étant donné leur intégration dans la menuiserie des murs. Il nous a demandé une centaine d'heures de travail , a indiqué Anne-Sophie de Grelle.

bron http://archives.lesoir.be/charleroi-sept-mois-de-travail-pour-gommer-soixante-qua_t-20000526-Z0J8RP.html

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Head of old man

1913